magnetic island

7-8

Vandaag slapen we uit, dat betekent dat ik om 6.30 uur wakker ben, Rob volgt om 7.00 en de kinderen worden wakker tussen 8.30 en 9.00 uur

We ontbijten en tijdens het ontbijt komen de gekleurde parkieten het brood van onze bordjen eten, ze gaan zelfs op Rob zijn  hoofd zitten omdat hij brood is zijn hand heeft. En ze gaan op de hand van de kinderen zitten om het brood weg te snoepen. Na dit bijzondere ontbijt maken we ons klaar voor de fort walks, een 3 km wandeltocht naar de toppen van de bergen waar in de 2e wereldoorlog een uitkijkpunt en een "gunpoint" waren.

Het is een pittige klim bergopwaarts met prachtige uitzichten over de baaien en de zee. Het is een zonnige en warme dag, ik dacht in de overgang te zijn maar zie dat de anderen net zo lopen te zweten als ik dus dat valt kennelijk nog wel mee ;-)

Ik heb een groot respect voor iedereen die in de 2e wereldoorlog geholpen heeft om Europa en de wereld te bevrijden van Hitler maar de aussies hier moeten een berenconditie hebben gehad. Alle materieel is vanaf de boot omhoog gedragen!!! Het grote "gun" maar ook de munitie die 43 kg per stuk wegen!! Ik vind de rugzak met water al een heel gewicht!

Onderweg zijn ruines te zien van de keuken, van de toiletplekken, van de commandopost, van de observatietoren en van de plek waar het kanon heeft gestaan. Die heeft er tussen 1943 en 1945 gestaan en er is 1x gevuurd, dit was op een boot van de us army die zich vergeten was te melden..... er is nooit op vijandelijke boten geschoten. Een week na de bevrijding was het grote "gun" weg en niemand weet waarheen....

 De uitkijkpunten zijn prachtig en de resten van wo2 indrukwekkend.

Dit gebied is ook de plek waar de grootste koalakolonie in het wild leeft dus die hopen we te zien. 

We worden halverwege door anderen geattendeerd op een koala , en daar zit het beestje, op een tak te slapen, krabt even op zijn rug met de ogen dicht en slaapt verder. Wat een plaatje. Joep vindt dat deze beesten het ultieme leven hebben, 23 uur slapen en 1 uur eten....

Op de route terug zien de eerste koala nog een keer en nog steeds slapend, vlak erna een veel kleinere koala die tussen 2 kleine takken inzit en ook slaapt, een 3e grote koala zit wat verder van het pad en beweegt zowaar even maar wel met de ogen dicht.

Vervolgens worden we getrakteerd op 2 koalas die beiden in dezelfde boom zitten , de onderste relatief laag die kunnen we goed zien en tot onze vreugde zien we dat zij een baby tussen haar pootjes heeft geklemd waarvan je net de snuit kunt zien, te schattig!!!

Met een grote grijns op ons gezicht lopen we terug naar de auto!

's Middags gaan we naar het strandje in Geoffrey bay, lekker relaxen. Pim en ik gaan een snorkeltrail doen, door laag water en onrustig water de afgelopen dagen is het water vrij troebel en komen de kleuren minder mooi uit maar we zien opnieuw verschillende koraalsoorten en vissen. Om te kunnen snorkelen moeten we wel eerst 400 meter lopen want het is eb en dat geeft een heeeeeel breed strand.

We liggen wat te zonnen en ondanks factor 50 zijn lottes billen roodverbrand ( nou waren die ook zo wit dat de zon erop reflecteerde...) straks dus bruine of vervelde kadetjes ;-)

Merel maakt tattoos van zand op mijn benen, joep wandelt het strand op en neer en Rob, Pim en Lotte lezen en luisteren naar muziek. Heerlijk...

Aan het eind van de middag douchen om al het zand weer kwijt te raken en daarna naar Nelly beach waar we eten in een mexicaans restaurantje. We zitten onder de bomen en genieten van de buritos en de nachos. 

We zien 3 possums in de bomen rondom het terras en er lopen verschillende Bush Stone-curlews rond, dit zijn wat grotere vogels op dunne lange poten, ze zijn endemisch hier op magnetic island en scharrelen overal tussendoor. Ze maken een krijsend geluid alsof er een jong kind huilt, en dit gaat in de nacht gewoon door.... ik dacht dat we dat gehad hadden...

Het is volle maan en na het eten lopen we nog even richting het strand, een prachtig plaatje, volle maan en een hemel vol sterren.

Morgen gaan we op de jet ski de zee op , we zijn benieuwd