16-8 ubud

Vanmorgen weer een vroegertje. Om 800 uur klaarstaan om naar het quad rijden te gaan. De jeugd en Rob die mentaal natuurlijk ook nog in de puberteit zit kunnen niet wachten. Ik verwacht te oud en te krakkemikkig te zijn maar we gaan het meemaken. 

Bij aankomst kregen we helmen en kaplaarzen 😳. Echt instagram waardige fotos, korte broek met kaplaarzen. Ma Flodder zou jaloers op me zijn. Nog een sigaar in mijn mond en ik ben klaar….

Iedereen een eigen quad , ook degene zonder rijbewijs, is hier geen enkel probleem. Officieel mag je pas vanaf 17 op een scooter maar vanaf 8 jaar rijden ze hier zelfstandig op een scooter naar school.

 Via mooie straatjes en rijstvelden rijden we naar het bos en via een tunnel komen we in het bosgedeelte waar we los mogen. Hobbel de bobbel, steil naar beneden en omhoog en forse waterpartijen. Kaplaarzen weinig zinvol als je ook meerdere malen door een waterval rijdt en je laarzen dus vol water staan maar wat een pret!! Zoals al voorspeld ben ik te oud en krakkemikkig voor deze actie dus na de pauze laat ik hen nog een rondje maken en sluit ik weer aan als we vanuit het bos weggaan. Langs rijstvelden waar we nu wel de rijstbloemen zien. Het ziet er eigenlijk uit als gerst of haver maar dan zitten er 80-100 rijstkorrels in de top. De geoogste rijst wordt op grote plastic doeken gedroogd in de zon voor het huis aan de rand van de weg.

Bij terugkomst krijgen we een buffetje van rijst, noodles, kip en groente als beloning. Nog niet ontbeten dus ging er prima in!!

We stappen weer bij Putu in die ons naar de volgende activiteit brengt… raften op de ayung river. Na helmen en zwemvesten te hebben gekregen moeten we ongeveer een kilometer naar beneden lopen via de inmiddels bekende ongelijke traptreden. Hoe die klein Balinezen hier toch zo soepel op en af komen! De treden zijn soms echt een halve meter hoog , erger dan de sportschool!! Bij het water een chaos van mensen en boten en onze gids is een wat oudere man die zich van niemand iets aantrekt dus die sleurt een boot over andere boten en mensen naar het water. Na wat instructie gaan we op pad, binnen de eerste 2 versnellingen zijn we zeiknat maar Merel zit nog steeds in de boot. Vorig jaar lag ze er bij de eerste versnelling gelijk uit dus er is progressie. De rivier is een plaatje , aan beide kanten een groen beklede wand van zeker 100 meter hoog, je vaart door de jungle. Er zijn hindoestaanse beelden in de wanden te zien die al heel oud zijn en af en toe valt er een kokosnoot naar beneden, vandaar de helm😁

 De versnellingen zijn niet zo groot als we eerder in de USA hebben gedaan maar het zijn 2 heerlijke uurtjes op het water. Armpjes moe van het peddelen moeten we  die kilometer weer via trappen omhoog lopen, zonder twijfel het zwaarste onderdeel van de dag!!! Opnieuw worden we gevoed met rijst, noodles, kip, groente en watermeloen. Daarna brengt Putu ons weer terug naar ons hotel waar we even relaxen en daarna voor de laatste keer een restaurantje in Ubud opzoeken.

Na eerst even ergens borrelen vervolgens in een ander restaurantje heerlijk gegeten, de curry’s zijn hier fantastisch!!!

Morgen na het ontbijt uitchecken en dan vertrekken naar Munduk