San francisco

Na de lange dag op vrijdag heeft iedereen een goede nacht geslapen maar zijn we wel vroeg wakker. Dat vind ik natuurlijk helemaal niet erg want dan hebben we een lekkere lange dag. Al vindt Joep dit toch echt geen vakantie om 700 uit bed!! We hebben een lekker en uitgebreid ontbijt en lopen daarna richting het BART station dit is het metrostation die ons in 23 minuten naar hartje san francisco.

we lopen via de waterkant naar fisherman’s wharf. Dit is  het bekendste deel van de pier met veel winkels en restaurants. We huren daar fietsen om richting de golden gate bridge te gaan. Het is prachtig weer maar over de baai en de brug hangt mist wat een gek gezicht is. Het fietsen vraagt wel iets van de beentjes, er moet verschillende keren een “motieweg of diepe hel “ worden gefietst. De holtenaren weten dat dit betekent steil omhoog of vals plat. We starten in de zon maar op de brug zitten we in de laaghangende bewolking wat het aanzienlijk frisser maakt en veel wind. Maar het is een geweldig tochtje om te fietsen. De meeste mensen die fietsen huren nemen vanaf de overkant van de brug een ferryboot terug maar wij besluiten de terugweg ook te fietsen en dat is grotendeels downhill dus heerlijk fietsen! We komen uit de mist en fietsen weer vol in de zon( dit is vooral aan lotte goed te zien ‘s avond, haar hoofd is veranderd in een tomaat. We hebben nu 2 rooien...😁)

na het inleveren van de fietsen willen we gaan lunchen en de jeugd wil pizza dus belanden we in luigi’s pizzeria op de pier. Hier zijn we 5 jaar geleden ook geweest en we zitten aan exact dezelfde tafel!! Grappig.

Tonnetje rond gegeten ( de pizza zijn nogal groot) wandelen we vervolgens naar pier 33 waar de boot naar Alcatraz vertrekt. Een eiland 2 km uit de kust van san francisco die eerst gebruikt is als militair complex en van 1934-1963 als gevangenis waar de meest zware criminelen gevangen werden gehouden, onder andere al capone en “machinegun” kelly hebben hier jaren doorgebracht. We krijgen veel verhalen van ranger Erick. En krijgen een kijkje achter de schermen. In de gevangenisjaren woonden de bewakers met hun gezinnen op het eiland! We mogen de tuinen bezoeken die door de vrouwen van de bewakers zijn aangelegd. Een eiland vol met de zwaarste criminelen maar de mensen die er woonden hadden hun deuren nooit op slot....

we mogen ook (voor 20 sec) ervaren wat isolatie betekent. Een cel van 1,5x3 meter met een bed en een emmer voor je behoeftes in het pikkedonker. Deze strafmaatregel was voor max 19 dagen waarbij je 2x per week even mocht douchen en 1 uur per week “gelucht” werd. Wij waren blij er na 20 sec al uit te mogen. Overigens werd ons verteld dat men tegenwoordig isolatie niet in het pikkedonker doet maar juist in 24/7 licht. Dit schijnt nog erger te zijn.

het cellenblok is indrukwekkend. De cellen zijn klein er behalve toiletpot, wasbak met kraan. Minitafeltje en stoeltje van metaal vastgeklonken aan de muur en een gammel bed is er niets. Het maakt indruk om te realiseren dat mannen hier soms tientallen jaren in hebben geleefd.

het blijft gissen of ooit iemand ontsnapt is van alcatraz. In 1946 was er een bloederige poging waarbij 2 bewakers en 5 gevangen werden gedood maar waarbij niemand is ontsnapt. In de jaren 60 zijn 3 mannen ontsnapt uit de cellen en het water ingegaan. Ze zijn nooit meer gezien. Zijn ze verdronken? Of hebben ze het gehaald en zijn ze elders opnieuw begonnen? We zullen het nooit weten.

Al capone is wel de bekendste gevangene van Alcatraz. Langzaam werd hij gek veroorzaakt door syfilis. Het 3e stadium van die geslachtsziekte tast het brein aan... Tja soms moet je dubbel boeten voor je uitspattingen.

om 20.30 nemen we de boot terug naar het vaste land en lopen we terug naar de metro. We zijn bekaf en in de metro valt een deel al snel in slaap. In het hotel pakken we alles weer in want morgen om 800 uur vliegen we naar Honolulu!!